Yūbari (jap. 夕張 Yūbari) – japoński mały lekki krążownik okresu międzywojennego i II wojny światowej. W służbie od 1923 roku, został zatopiony przez amerykański okręt podwodny w 1944. Był on pod względem wyporności standardowej najmniejszym ze zbudowanych okrętów klasy lekkich krążowników, szeroko znanym na świecie i mającym duży wpływ na konstrukcje dalszych japońskich krążowników w okresie międzywojennym.

„Yūbari” został zaprojektowany jako jednostka eksperymentalna w celu sprawdzenia założeń konstrukcyjnych dla nowo projektowanych większych krążowników (typu Furutaka i dalszych). Wykazywał on możliwość skonstruowania stosunkowo niewielkiego okrętu, który jednak miał silne uzbrojenie i opancerzenie oraz dużą prędkość, przy zachowaniu dobrych własności morskich. Jednocześnie, „Yūbari” miał spełniać rolę lidera – przewodnika flotylli niszczycieli, służącego do ich wsparcia ogniowego, podobnie jak zbudowane wcześniej małe krążowniki typu Tenryu. Oficjalnie był klasyfikowany w Japonii jako krążownik 2. klasy (nitō-junyōkan) – poniżej 7000 t wyporności. Określany był też jako krążownik zwiadowczy.

Nowy krążownik początkowo miał nosić nazwę „Ayase”, lecz 23 grudnia 1921 zdecydowano o zmianie nazwy na „Yūbari” (od nazwy rzeki naHokkaido). Krążownik „Ayase” był przewidywany do budowy już w programie z 1917 i miał być wówczas jednostką typu Natori, lecz wówczas go nie zamówiono. Okręt zamówiono już według nowych planów, w 1921 . Projekt został szybko opracowany pod koniec 1921, przez kmdra ppor. Kikuo Fujimoto, pod kierunkiem znanego konstruktora Yuzuru Hiragi. Budowa trwała wyjątkowo krótko – stępkę położono 5 czerwca 1922 w stoczni marynarki wojennej w Sasebo, wodowano go 5 marca 1923, a okręt wszedł do służby już 31 lipca 1923.

W celu zmniejszenia wielkości okrętu przy zachowaniu odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji i dobrych własności morskich, położono nacisk na ekonomię wykorzystania masy, w tym zastosowano pancerz burt i pokładu pełniący zarazem rolę elementu konstrukcyjnego, obniżono burty na śródokręciu i rufie, zredukowano wielkość nadbudówek, połączono przewody dymowe w jeden szeroki komin, a także zastosowano artylerię w postaci 6 dział 140 mm i wyrzutnie torpedowe w osi symetrii okrętu (takie usytuowanie wyrzutni torped było rzadkością na krążownikach). W sylwetce „Yūbari” po raz pierwszy pojawiły się elementy charakterystyczne następnie dla japońskiej szkoły budowy okrętów okresu międzywojennego, jak charakterystyczny wygięty kształt dziobnicy w formie rozciągniętej litery S i kształt zbiorczego komina oraz wieżowa nadbudówka dziobowa.